شرح بیتی دشوار از سعدی
مصلحبنعبدالله سعدی شیرازی ملقب به افصح المتکلّمین، غزل زیبایی دارد با مطلع"برخیز تا یکسو نهیم این دلق ازرق فام را/بر باد قلّاشی دهیم این شرک تقوا نام را"الی آخر.بیت چهارم این غزل مدتها بود که ذهن مرا به لحاظ معنایی و همچنین کثرت واژههای دشوار درگیر کرده بود و از آنجایی که در آن یکی دو اسم خاص هم وجود دارد مراجعه به کتب لغت خیلی نمیتوانست "گره از کار فروبستهی ما بگشاید"...بیت چهارم چنین است:
از مایهی بیچارگی قِطمیر مردم میشود/ماخولیای مهتری سگ میکند بَلعام را
تا اینکه با مراجعه به کتابی که اخیراً تهیه کردم"شرح غزلهای سعدی نوشتهی دکتر محمدرضا برزگر خالقی،دکتر تورج عقدایی" توانستم معنی آن را درک کنم و به نظرم جالب آمد تا آن را با شما نیز به اشتراک بگذارم...
امیدوارم شما هم از خواندن معنی و داستانی که ضمن آن آمده است لذت ببرید
شرح این بیت را در ادامه مطلب بخوانید:

در این وبلاگ مقالاتی پیرامون موسیقی و شعر ایرانی به منظور تبادل نظر در این موارد با شما دوستان، همچنین اخبار جدید موسیقی،مطالب آموزشی در زمینه ی شعر و موسیقی معرفی کتاب هایی که به نظر نویسنده مفید واقع شده و ... قرار داده میشه.رویکرد این بلاگ بیشتر به سمت موسیقی ردیف دستگاهی و شعر سنتی فارسی خواهد بود،که سعی میشه مطالب مفید و جدید در زمینه ی موضوعات گفته شده قرار داده بشه.