کلام فصیح و بلیغ که شایسته‌ ی گویندگان و نویسندگان بزرگ است کلامیست که موجب انبساط حال و یا انقباض آن گردد و شنونده را برای اموری که گوینده بخواهد تحریض کند و یا از مقصودی بازدارد.کلامی که از آن توقع تاثیر دارند اگر عاری از اسباب فصاحت و بلاغت باشد علاوه بر آنکه وافی بمقصود گوینده نیست،ویرا از آنچه بخواهد بازمیدارد و گاه نتیجه ی معکوس میبخشد.پس لازمه ی کلام موثر،فصاحت و بلاغت آنست.و ما اینک به شرح هریک از آن دو میپردازیم:

بقیه در ادامه مطلب