معنای عروض:

عروض بر وزن(فعول)،کلمه ای است که در معنی اسم مفعول به کار می رود.یعنی معروضٌ علیه شعر است،شعر را بر آن عرضه کنند تا موزون و ناموزون آن از هم بازشناخته شود.

تعریف عروض:

یکی از انواع علوم ادبی است که موضوع آن بحث در وزن(=آهنگ) شعر است و در مورد چگونگی ایجاد وزن،صحت و سقم آن و برخی از شگردهایی

که مخصوص کلام منظوم است بحث می کند.

وزن:

نظم و تناسب خاص بین هجاهای شعر را گویند.

انواع وزن:

-تساوی تعداد هجاهاNumericalوزن عددی

-مبتنی بر تکیه هجاهاAccentualوزن تکیه ای

-وزن مبتنی بر امتداد زمانی،یعنی کمیٌت(کوتاهی و بلندی)هجاهاست.وزن شعر فارسی،عربی،سنسکریت و یونانی باستان Quantitativeوزن کمٌی

و لاتین از این دست است.

-بر حسب زیری و بمی اصوات Tonicوزن نواختی

همان طور که اشاره شد وزن اشعار فارسی کمٌی است و مبتنی بر امتداد زمانی.این مقوله فقط در اشعار سنتی و نیمایی صدق می کند و در اشعار سپید مثلا اشعار شاملو این گونه اوزان مشاهده نمی شود.در مورد اشعار نیمایی هم تفاوتی با شعر سنتی ملاحظه می شود که طول مصاریع و باالتبع

تساوی تعداد هجاهای مصراع ها شرط نیست.

در اشعار سپید نوعی آهنگ و موسیقی از این گونه اشعار به چشم می خورد که در مجموع آن را از نثر مشخص می کند..

ادامه دارد...

عروض در شعر فارسی2